And breathe me.

help, I have done it again
I have been here many times before
hurt myself again today
and the worst part there's no-one else to blame

be my friend
hold me, wrap me up
unfold me
I am small
I'm needy
warm me up
and breathe me

ouch I have lost myself again
lost myself and I am nowhere to be found,
yeah I think that I might break
I've lost myself again and I feel unsafe

Tęsknie za nim. I z tej tęsknoty przez ostatnie kilkaset dni rujnowałem wszystko. 

Nie krzyczę gdy jestem wściekły. Ale powoli i skutecznie burzę wszystko dookoła siebie.

Nie manipuluję już ludźmi, nie ma dla kogo, bo nie ma Jego. 

Zastępuję wszystko obojętnością. 

Nie potrafię grać śmiechu tak jak dawniej.

I zaczynam żałować wszystkiego, co wcześniej zrobiłem. 

Tak bardzo mi przykro. Chciałbym cofnąć czas. Chciałbym, żeby tamta dziewczyna nie trafiła 

przeze mnie do szpitala. Ale nie da się. 

Robiłem to dla niego, a jego już nie ma. 

Ludzie mnie wykorzystywali, ja wykorzystywałem ich. I nie było w tym nic złego.

Dopóki nie zaczęło mi na Nim zależeć.

Chcę go. 

I dlatego odrzucam każdego go próbuje się 

do mnie zbliżyć

tylko dlatego

że dana osoba

nie jest 

nim. 

Sam już nie potrafię sobie z niczym poradzić, sypię się. 

Na rękach mam pełno mokrego eyelinera.

I dławi mnie zazdrość. 

Nawet gdy w klasie planują te głupie matury.

Ja po szkole, znów będę musiał się leczyć.

Z litości i przez błagania dali mi szansę skończenia szkoły.

To wszystko takie żałosne.

A ja nie chcę się leczyć, nie chcę i nie będę.

Tylko jeszcze nie wiem gdzie uciec. 

Gdzie jest ta moja upragniona krawędź cienia,

na której mógłbym się skryć? 

Dlaczego wszystkie obserwowane przeze mnie

relacje ludzi, wydają mi się tak puste?