Miał najpiękniejsze oczy na świecie.

Wstyd żyć. Wstyd chodzić pod słońcem. Wstyd żyć.

W tym roku skończyłby osiemnaście lat.
Hej, hej, przestańcie umierać.

Jak sen psychopaty, na wpół zapomniany

Trzy zapałki kolejno zapalone w nocy
Pierwsza żeby zobaczyć całą twarz
Druga żeby zobaczyć twe oczy
Ostatnia by zobaczyć twe usta
I całkowity mrok by się wszystkiego nauczyć
na pamięć
Kiedy obejmę cię ramionami

☂☂☂

In vino veritas.

To the moon and back.

I wtedy pierwszy raz tak dotkliwe zdałem sobie sprawę z tego, że nie mogę z tobą dłużej być. 

Bo ty i tak nigdy tego nie zrozumiesz.

Należałoby napisać na bramach cmentarzy:

„Nic nie jest tragiczne.
Wszystko jest nierzeczywiste".

You don't need to bother.

Nie nauczyłem się, że na tory się nie wbiega, a leków nie traktuje jak cukierki. Chociaż mamy już kolejny rok. Nie nauczyłem się, że ludziom się nie ufa. Wszyscy zawsze mnie okłamują. A co gorsza, potem nie potrafią wytłumaczyć dlaczego. Ale przecież ja to wszystko wiem. Ale ja się szybko nauczyłem. I mimo to, wciąż obserwuję siebie popełniającego te same błędy.

Jestem zmęczony i jest pełnia.

Chcę być Olą i mieć dziewięć lat.